1. |
Nin a Tiros - K.F.C.
03:48
|
|||
"Southern trees bear a strange fruit" (Abel Meeropol)
Cercenan o tabaco / con agresivos fíos
ao límite do esforzo / os braceiros nos plantíos.
Traballo marcial / ao ritmo do redobre
que marca o capataz / coas súas ordes,
bruídos supremacistas / exentos de toda lírica
arruinando as caricias / desprendidas da brisa,
envellece a tardiña / bucólica postal, límpida
escenario cabalgado pola inxustiza.
Kentucky F*cking Crew! Kentucky!! (x2)
Centos de ferraduras / esmagan o estío
deixando tras de si / cicatrizado o camiño.
No cénit axial / dos corceis ao galope
os xinetes enmascaran / a media noite,
desta vila tranquila / de fachada idílica
devolvendo á vixilia / aos que cansos durmían,
axexan tralas cortinas / trémulas morais, bífidas
ninguén fala, ninguén oe, todos miran.
Kentucky F*cking Crew! Kentucky!! (x2)
Violentamente arrastran / a catro homes atados,
a turba encolerizada / comeza a linchalos.
Súplicas esganadas, / escarlata sobre ébano,
unha froita estraña / pendura dun cedro ‘sureño’.
Kentucky F*cking Crew! Kentucky!! (x2)
KFC!!
|
||||
2. |
||||
A chama
inflama
a aura.
Incendio espectral.
Que axiña
me abrasa
sen rabia.
Xa non hai volta atrás.
E o serán supura púrpura.
Un aguia
labra o ar
tan liviá
como un alalá.
Morriña
desas mans
caladas
que non me abrazarán.
E o serán supura púrpura.
Prometo lealdade
á vosa lembranza,
nomes gravados en mármore
familiar herdanza.
Escoitádeme falar quedo
ao vos invocar,
ata que cese o martelo
deste serán
que segue a supurar...
...púrpura!
Se vós sodes o meu alento
eu serei o voso latexo.
|
||||
3. |
Nin a Tiros - Nove Ondas
03:29
|
|||
Nove ondas,
antes de que rompa o albor.
Nove ondas,
sobre un ventre en extinción.
Cúmprese unha promesa
entre os farallóns
aboian estelas
que foron embarcación.
Ondula a auga calma
o ronsel debuxado por unhas escamas
uns seos salgados
e a lacerante vinganza.
Nove ondas,
antes de que rompa o albor.
Nove ondas,
sobre un ventre en extinción.
Escuma infecunda na rompente,
estéril Poseidón,
incapaz de procrear coa estirpe
que canta o seu estertor.
Xuramenta tragando bile,
condenando aos escravos do petróleo
a un féretro de salitre,
a postremeira filla do Océano
Nove ondas,
antes de que rompa o albor.
Nove ondas...
...sobre a serea.
|
||||
4. |
||||
Teño un fondo pesar
ou chámalle obsesión
e nono podo curar
tampouco hai medicación,
síntome morrer por dentro
nada me pode axudar
só agardo o momento
pra deixar de respirar.
E se queres escoitarme
o que che teño que dicir
nunca fun de desculparme
moito menos de pedir,
se o mundo fose perfecto
debería de poder
esquecelos sentimentos
pra non botarme a perder.
E se pensas que remata
comigo esta canción
estás a metela pata
porque hai continuación,
nunca deixes que ninguén che diga
do que ti eres capaz
cando é máis costa arriba
é cando ti mellor o fas.
Tampouco te rindas nunca
non te deixes dobregar
non é pola túa culpa
é o mundo que está mal,
e por fin eu ao final
cheguei a unha conclusión
non hai que deixalo estar
nin buscala solución.
Solución (x4)
Solución! (x4)
Nunca atoparás ningunha solución!
|
||||
5. |
|
|||
"Esta vindicación de la compañía masculina no tiene por objeto
el constituirse en una suerte de celada amatoria de carácter sexual.
No se trata de una trampa arácnida para jóvenes con las
necesidades alteradas.
Más bien, es una impugnación a la soledad y al concepto
falsario -al concepto temerario- de la soledad sonora:
la soledad como ámbito de la autopoiesis, del autoconocimiento,
la soledad como espacio para la comprensión totalizadora holística.
Ya que más bien, impugnando por supuesto y refutando cualquier posibilidad enriquecedora de ésta, diría que su destino es irremisiblemente el conducir a las almas a la locura más triste y definitiva.
La soledad sonora:
Conducir a las almas a la perdición mental.
Conducir a las almas al abandono de los hombres.
Conducir a las almas a la idiocia...
La idiocia.
La locura más triste y definitiva."
|
||||
6. |
|
|||
7. |
LOUSAME - Vida Cotiá
05:13
|
|
||
8. |
LOUSAME - Enantyum_23
06:10
|
|
||
9. |
||||
[Br0nKaS]
Antes que nada me presento
represento todo lo que nace desde dentro
desde el doble bombo a melodía medio-tempo
el groove para mi, no tiene secretos
no he venido a competir con nadie
solo a plasmar versos inquebrantables
suena a crack mi rap en el track
cuando escupo, cuatro verdades
así que aparta con tu mierda de gangsta
aquí la puta realidad es la que manda
sacando esta mierda adelante
con ayuda de colegas y la bendición del Under
¿llego pronto o llego tarde?
sueno gordo sueno grande cuando la conciencia me arde
así que de ti yo me cuidaría
porque hemos llegado para hacer criba. Fuck off!!
[AsZ]
Vamos preparando el material para la fiesta
Se va juntando la peña selecta
Conecta
Materia cerebral con buena hierba
Litros para tener la garganta fresca
Y lo que resta es disfrutar
De esta obra maestra que estamos a punto de crear
Nos sobra modestia para dar y regalar
Buena crema al paladar
Tengo otra, quieres más?
No te vayas a quemar chaval
Apunta la receta de la abuela
Le pega al beat el AsZ
Esencia pura del noventa
No queda pregunta sin respuesta
El rap protesta representa
Y no te digo que no tengas estilo
Pero la imagen va detrás del contenido
Así que asúmelo
Solo vais de gigoló
Y aún os queda muy lejos la esencia del hip hop.
|
||||
10. |
||||
[Fosi]
Outro día que pasou como moitos que vivín
esvarándome entre os dedos todo o tempo que perdín
sempre cometendo erros dos que tiña que aprender
pero como son tan parvo non che vai a poder ser
que quería, que agardaba por que aínda sigo aquí
xa que semellas tan listo porque non mo explicas ti
sorrindo entre dentes como gran inquisidor
dixeches: na inconsciencia pasarédelo mellor
Preso neste mundo
condeado a estar vivo
cheo de remordementos
que non darei esquecido
preso do capitalismo
dun xeito de pensar
desta puta conciencia
que xa non podo limpar
Preso das vosas normas
de querer quedar ben
de valores e ideais
mercados nun todo a cen
preso das inxustizas
do malo coñecido
hay que ser un mesmo
que os demais xa están collidos
[Br0nkaS]
Lembranzas esquecidas as veces latexan
cicatrices e cinzas, poemas de pedra
anacos de recordos de lonxe semellan
coitelos oxidados con dentes de serra
non é doado afastar esas merdas
aférraste, inda que as cinzas queiman
agochan dubidas, abren vellas fendas
escuros sepulcros, buracos que medran.
Preso de conciencias
baleiras de contido
sen a capacidade
xeito nin sentido
preso dun criterio
que moi o meu pesar
premia a ignorancia
e a baixeza moral
preso dunha herdanza
de crenzas alleas
que impoñen dogmas
tamén ideas
preso do sistema
e da sociedade
da crise do talento
da puta humanidade.
|
||||
11. |
||||
[AsZ]
Empieza el juego, vente
No te quedes a las puertas
Sientes el vaivén
La emoción te despierta
Hay Reglas en la pared
Definiendo tu sentencia
Cumple los mandatos
Hoy será tu última fecha
Entra, sabes la contraseña
No mires hacia atrás
Ya está
No corras más pequeña
Abres los ojos
A lo que la experiencia enseña
Vida de supervivencia
Duro hasta llegar a la esencia
Primera fase
Es hora de la locura
Te enfrentas a los dogmas
Implantados por tu cultura
Lucha tras lucha
La cosa estará más dura
Vida cruda, alma pura
Profunda herida sin cura
Suda y supura
Mientras resurges de la bruma
Te burlas de la burda realidad
Caminas Buscando excusas
Por una oculta ruta
que nubla la oscura expresión del rostro
Y con ella la verdad
Has llegado hasta aquí con vida
Que sorpresa
Pero el precio a pagar
Sobrepasa la condena
Que has perdido en el camino?
Que te queda?
Sigues siendo tu mismo
O ya no sabes quien eras?
Da lo mismo en realidad
Pues ya estás en la rueda
Y salir o no de ella
No es siquiera mi problema
Me importa una mierda
En verdad
Imaginar lo que te espera
La misión está completa
Ahora jódete y juega
Nadie te a obligado a entrar
Sólo estabas aburrido
Es acción-reacción
O eres dueño de tu destino?
No sabes no que ni decir
No sabes si estás perdido
Tan solo sigue sigue
Sigue jugando siempre al filo.
|
||||
12. |
||||
[Br0nKaS]
Que triste lo nuestro, siempre buscando pretextos
cuando se juntan el deseo con el hambriento
aquel desasosiego que me dejaba muerto
perdido en ese vacío, triste e incierto
y ya me he olvidado de tantos excesos
de estar de todo si, menos contento
-de ese juego tan macabro contra el tiempo
de sentir tanto frío que se te hiela el cuerpo
a veces pienso, ¿lo que sembré fueron vientos?
porque lo cierto es que no entiendo
¿por qué recojo la tempestad de tu recuerdo?
ya no hay nubes en este cielo de cemento
y los pájaros fueron devorados por cuervos
se terminó la historia, fundido a negro
esos cantos de sirena, no
no me llevaban a buen puerto
"Eso es lo único cierto
no me llevaban a buen puerto no
Eso es lo único cierto
esos cantos de sirena, que no
no me llevaban a buen puerto"
Y aquí sigo en el callejón de los descosidos
dos desconocidos en el andén de un aeropuerto
si te he visto, no me acuerdo
-se nubla la conciencia en mi cerebro
tantos recuerdos, sepultando sueños
vagando, "rest in peace" en el cementerio
no sería sincero, ni serio mi criterio
sin respeto hacia lo que yace muerto
aprendí, a no construir sobre escombros
dejar de regar ese jardín tan roto
escribir mis miserias sobre este lienzo
mientras exhalo humo mezclado con mi aliento
-ni me preocupo en tapar mis agujeros
los luzco orgulloso, desafío al duelo
después de vivir a 6 metros bajo el suelo
mantener la calma y, alzar el vuelo.
|
Nin a Tiros (NaT) GA, Spain
NaT somos:
Antorrena/Batería
Cutrín/Guitarra
Fosi/Voz
Ors/Baixo
Xosé/Guitarra
Streaming and Download help
If you like Split II: LOUSAME & The Coffin Sessions & Nin a Tiros, you may also like:
Bandcamp Daily your guide to the world of Bandcamp